Goedemorgen Beijing!

WAAR MOET IK BEGINNEN!!!

Het is nu woensdag 27 nov. en ik zit tussen alle andere hostelers aan mijn ontbijt. Alleen dat al is een hele belevenis!! Ik verblijf in het Yoga House in Beijing op 16 hoog....of was het nou 13 hoog...?! Hahahahah...er zijn namelijk een aantal verdiepingen die niet bestaan...Tim vertelde me gisteren in de lift dat in oude gebouwen bv verdieping 4 niet bestaat ivm dat je 4 hetzelfde uitspreekt als de dood. Nou, dan is het ook niet vreemd dat dus verdieping 14 , maar ook 13 er niet tussen zitten. Hihihi! Maar het uitzicht is echt super mooi!

De vlucht gisteren was precies zoals ik me het ingebeeld...dus dat kwam super uit.

Ekko bracht me naar Schiphol en nadat ik mijn boardingpas had en mijn rugzak geseald had afgeleverd, moest ik door naar de douane. Met de doosjes morfine in mijn achterhoofd hoopte ik dat de papieren van de huisarts en mijn medisch paspoort voldoende waren. Ik had verzuimd naar de ambassade te gaan....pfff, zou me 2 dagen hebben gekost en daar had ik geen zin in. Maar geen kip die er om vroeg...?! Nou, dan maar netjes naar zo’n mannetje gaan...Geen probleem, fijne vlucht! 

In het vliegtuig bleek dat het helemaal en dan ook tot op de laatste stoel vol zat. Gezellige boel dus! Kon ik gelijk al een beetje wennen aan de taal #vakantiegevoel. De stewardessen waren echt super aardig. Zodra ze door hadden dat ik in mijn eentje reisde naar China voor een “bakje koffie bij zoonlief”, kwamen ze af en toe gezellig een praatje maken. En mocht ik me vervelen, dan was ik van harte uitgenodigd om bij hun achterin te zitten. Hahahah!

Maar zover is het niet gekomen. Naast de morfine had ik ook een lekkere slaappil bij me...dus na een lekkere maaltijd ( ja, serieus...was echt lekker) ben ik in e slaapstand gegaan en heb ik heerlijk geslapen. Ben ook nog 2x wezen lopen, maar kon daarna weer lekker slapen. Werd wakker van de mededeling dat we over een uur zouden gaan landen! Dus gezellig gekletst met mijn buurtjes uit Portugal en Duitsland en daarna ontbeten.

Het landen ging voorspoedig en al snel werd ik in de stroom van de reizende Chinezen meegenomen in de stroom richting de immigratiedienst...OMG....daar stond een enorme rij van vakantiegangers...en met 2 niet geïnteresseerde medewerkers kon dit nog wel eens heeeeeeel lang gaan duren. Op zich niet erg, maar ik had ondertussen al een appje gekregen van mijn taxichauffeur dat hij netjes in de ontvangsthal op mij stond te wachten...dus maar even snel terug geappt. Ik kreeg een duimpje omhoog weer terug....en inderdaad toen ik een uur later in de ontvangsthal kwam, zag ik al snel het papiertje met mijn naam. Yoehoe! Op naar mijn hostel!